حذف کامل فایل در ویندوز:

وقتی که فایلی را درون ویندوز Delete می کنید، در حقیقت آن فایل پاک نشده است. بلکه تنها لینک های مرتبط با محل قرار گیری فایل بر روی هارد دیسک از درون سیستم عامل پاک شده اند. این کار به شما اجازه می دهد تا از فضایی که توسط فایل پاک شده اشغال شده بود، برای ذخیره اطلاعات جدید استفاده کنید. همانطور که می بینید فایل های شما پاک نشده اند و هر لحظه ممکن است از اعماق تاریک هارد دیسک تان شکار شده و بیرون کشیده شوند. 

یک کاربر کامپیوتر که دانش فنی کافی داشته باشد، به راحتی می تواند هر فایل پاک شده ای را بازیابی کرده و اسرار شما را هویدا سازد! اما چندان نگران نباشید، برنامه CCleaner شیوه مناسبی را برای حذف دائمی اطلاعات دیلیت شده از روی هارد دیسک در اختیارتان می گذارد.

 

 

 

قدم اول: آخرین نسخه سی کلینر را دانلود کنید.

 

قدم دوم: در پنجره اصلی برنامه CCleaner بر روی آیکون Tools در ستون سمت چپ کلیک کنید.

 

قدم سوم: از لیستی که در پنجره جدید باز می شود، بر روی گزینه Drive Wiper کلیک کنید.

 

قدم چهارم: در جلوی گزینه Wipe عبارت Free Space Only را انتخاب کنید. حال در مقابل گزینه Security دفعات بازنویسی فضای خالی، برای نابودی کامل اطلاعات را انتخاب کنید. 

قدم پنجم: درایوی را که می خواهید اطلاعات Delete شده روی آن را نابود کنید، انتخاب کرده ودکمه Wipe را بزنید.

 

دفعات بازنویسی (passes) که در برنامه انتخاب می کنید، تعداد مراحل پاک کردن و دوباره نویسی اطلاعات روی فضای خالی هارد هستند. هر چه دفعات بیشتری انتخاب کنید، اطمینان و امنیت بالاتری خواهید داشت. اما زمان انجام کار هم بسیار طولانی تر خواهد شد. 

معمولا یک مرحله پاک کردن و بازنویسی اطلاعات (simple overwrite) کافی و مناسب به نظر می رسد و وقت زیادی هم نخواهد گرفت. اما اگر نابودی اطلاعات مورد نظر خیلی برای تان مهم است و می خواهید امنیت بیشتری داشته باشید (مثلا هنگام فروش کامپیوتری که عکس ها و ویدیوهای خانوادگی یا اسناد شرکتی روی آن داشته اید) می توانید از دفعات بازنویسی بیشتری استفاده کنید. 

بسته به حجم هارد دیسک تان و دفعات بازنویسی انتخابی، این زمان ممکن است ساعت ها طول بکشد. اما گاهی تحمل چند ساعت یا چند روز کار اضافه به قیمت افزایش امنیت، ارزشش را دارد.

علت سوختن فلش:

یک کارشناس نرم‌افزار معتقد است که یکی از بزرگ‌ترین دلایل سوختن فلش مشکل در پورت‌های فلش جلوی کیس است.

“کامران کاظمی”  اظهار کرد: یکی از بزرگ‌ترین دلایل سوختن فلش مشکل در پورت‌های فلش جلو کیس است و باید گفت این پورت‌ها باید با توجه به دفترچه مادربورد به مادربورد وصل شوند، اما اگر فردی که کامپیوتر شخص را Assemble (سرهم) کرده به درستی پین‌های این پورت را تنظیم نکرده باشد، ممکن است برق جا به جا به فلش وی وارد و باعث سوختن فلش شود.

وی در ادامه به حالت Quick removal اشاره کرد و افزود: این حالت که حالت پیش‌فرض نیز هست، برای سریع جدا کردن فلش مموری است و در این زمان فلش به safely remove نیاز ندارد و بعد از اتمام کار می‌توان بدون انجام هیچ کاری فلش را از کامپیوتر جدا کرد و حالت دوم نیز Better performance نام دارد و همان‌طور که از اسم این حالت مشخص است از حالت قبلی عمکرد بهتر و پرسرعت‌تری دارد، اما در این حالت کاربر حتما باید قبل از جدا کردن فلش‌تان از کامپیوتر آن را Safely remove کند و گرنه احتمال سوختن و خراب شدن آن بسیار بالا می‌رود.

کاظمی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اگر کاربر روی گزینه better performance باشد و یک دفعه فلش را از سیستم جدا کند، فلش می‌سوزد؟ اظهار کرد: خیر، این موضوع ربطی به سوختن یا نسوختن ندارد، فقط ممکن است برخی اطلاعات اضافه (به عنوان Cache) که ویندوز برای کار سریع‌تر، در هر لحظه روی فلش می‌نویسد یا از روی آن می‌خواند و روی درایو C می‌نویسد، ناقص نوشته شود که البته این هم جای نگرانی ندارد.

وی در ادامه پیشنهاد داد که کاربران تا حد ممکن در کامپیوترهای عمومی، فلش‌ را به پورت‌های پشت کیس بزنند، چرا که آن پورت‌ها طبیعتاً توسط شرکت به مادربورد متصل شده‌اند و امن هستند.

به گفته او این سوال برای اکثر افراد به وجود می‌آید که آیا remove کردن فلش مموری الزامی است یا خیر ، در جواب آن باید گفت که فلش مموری‌ها بر روی دو حالت قرار می‌گیرند که از مسیر زیر قابل رؤیت است که کاربر باید روی آیکون فلش مموری‌ در my computer کلیک راست کرده و گزینه‌ی properties را انتخاب کند و در غیر این صورت به تب Hardware رفته و بعد از انتخاب فلش مموری از لیست گزینه‌ی properties را انتخاب کند که در پی آن پنجره‌ی جدیدی باز می‌شود که باید به تب Policies بروید.

توصیه های پیر امیدیار:

 در اینکه راه اندازی یک کسب و کار جدید همیشه با استرس و نگرانی همراه است، هیچ شکی نیست؛ معمولا قبل از شروع، به این فکر می کنیم که آینده کسب وکاری که می خواهیم راه بیندازیم، چگونه خواهد بود؟ چه مشکلات ریز و درشتی در این مسیر خواهیم داشت؟ و .... این ها از جمله دل مشغولی هایی است که ذهن ما را قبل از شروع به خود مشغول می کند.

وقتی پی یر امیدیار موسس سایت eBay.com را به عنوان یک نوع سرگرمی راه اندازی کرد، فکرش را هم نمی کرد روزی صاحب بزرگ ترین بازار اینترنتی جهان شود که روزانه چهار میلیون دلار حراج در آن صورت می گیرد، هر 24 ساعت نیم میلیون گزینه برای خرید در آن وارد می شود و ارزشی معادل 10 میلیارد دلار پیدا می کند. «پی یر» برای کسی که بخواهد یک کسب و کار جدید شروع کند، راهکارهای مفیدی ارائه کرده است که به خواندنشان می ارزد.
 

 

امتحانش به ضررش می ارزد!

امیدیار می گوید وقتی به دستاوردهای افراد موفق نگاه می کنی و می گویی: «عجب کار سختی بوده!» مطمئن باش کار سختی بوده و وقتی به کارهایی نگاه می کنی که به نظر آسیان می رسند، احتمالا آنها هم سخت بوده اند. تا وقتی خودت دست به کاری نزنی، هیچ وقت نمی فهمی که واقعا چطور بوده است. تو در بعضی چیزها شکست خواهی خورد، این تجربه آموزنده ای است که تو نیاز داری آن را با خودت ببری و در تجربه بعدی ات استفاده کنی.



کارتان همان علاقه تان باشد

موسس eBay تاکید می کند اگر به چیزی خیلی علاقه داشته باشی و سخت کار کنی، فکر می کنم موفق خواهی شد ولی اگر تجارتی را شروع کنی به این امید که کلی پول پارو کنی، احتمالا موفق نخواهی شد، چون این دلیل اشتباهی برای شروع یک کار تجاری است.

تو باید واقعا به کاری که داری انجام می دهی، باور داشته باشی، باید آنقدر به آن علاقه داشته باشی که بتوانی زمان و تلاش لازم را برای رساندن آن کار به موفقیت، کنار بگذاری. آن وقت است که به موفقیت خواهی رسید.

وی می گوید من به دنبال چیزی بودم که از انجام دادنش لذت می بردم. در واقع علاقه خودم را دنبال می کردم. اگر از کار لذت ببرید، دیگر کار حساب نمی شود. من همیشه دوست داشتم با کامپیوترها سر و کار داشته باشم، محرک و انگیزه من این بود که بتوانم نرم افزاری ایجاد کنم که برای آدم ها سود داشته باشد و روی آنها تاثیر بگذارد. کاری که من می کردم واقعا کار نبود، مانند این بود که دارم تفریح می کنم.



ایده ها در نزدیکی شما هستند


شبی در سال 1995 امیدیار، مهندس جوان برنامه نویس ایرانی الاصل، با نامزدش که عاشق جمع آوری «Pez» بود («Pez» یک نوع شیرینی است که معمولا در یک ظرف کوچک پلاستیکی به شکل عروسک قرار می گیرد)، مشغول خوردن شام بود که نامزدش از اینکه شریکی برای ایجاد یک کلکسیون «Pez» در سانفرانسیسکو ندارد گله کرد.

امیدیار به او پیشنهاد کرد که از اینترنت برای پیدا کردن شریک تجاری استفاده کند. بنابراین وی در وب سایت کوچک خود برای نامزدش بخشی را برای این موضوع آماده کرد و نام آن را «Auction Web» گذاشت، برنامه ای که او روی وب سایت شخصی خود ایجاد کرد به کاربران امکان لیست کردن وسایل مختلف خود از جمله کلکسیون نامزدش را می داد.

وقتی امیدیار به مساله از دید خودش نگاه کرد، شیفته حل چالش فنی راه اندازی یک بازار اینترنتی برای حراج شد. حالا همسر امیدیار بیشتر از 400 عدد «Pez» در کلکسیون خود دارد!



همه چی ممکنه، چرا که نه؟

کار روی eBay از یک روز تعطیل، وقتی امیدیار 28 ساله بود، شروع شد. روز 4 سپتامبر 1995، اولین روز کاری سایت حراج اینترنتی امیدیار بود. پدر بزرگ eBay، سایتی بود به نام «Auction Web» که حتی میزبان مستقلی هم نداشت. خدمات این سایت در ابتدا به رایگان ارائه شد و پس از مدتی برای تامین هزینه های میزبان اینترنتی، قرار شد تا از هر حراج، کمیسیون دریافت شود.

مبدع eBay، به صورت کاملا اتفاقی یک دستگاه فتوکپی را به صورت آنلاین به فروش گذاشت و خوشبختانه خریدار هم برای آن پیدا شد. وقتی به خریدار اعلام کردکه دستگاه شکسته است، فرد خریدار اظهار داشت که «من یک کلکسیونر فتوکپی های شکسته هستم». این زمانی بود که امیدیار متوجه شد که هر چیزی امکانپذیر است؛ و این آغاز بزرگترین سایت خرید و فروش اجناس دست دوم در جهان بود...




فقط به سود فکر نکنید!

امیدیار با دریافت مبلغ ناچیزی بین 25 سنت تا دو دلار به فروشندگان اجازه داد که اجناس خود را برای شرکت در حراج در سایت eBay معرفی کنند. همچنین درصدی از خرید و فروش ها به او می رسید و به این ترتیب eBay موجب شد که فروشندگان و خریداران با هم به راحتی به خرید و فروش بپردازند.



به فکر کمک به دیگران هم باشید

امیدیار می گوید من همیشه به کمک کردن به مردم برای اینکه از آنچه که هستند بهتر شوند، معتقدم. همواره انگیزه نوشتن نرم افزارهایی که فایده ای داشته باشند یا روی آدم هایی که از آنها استفاده می کنند، تاثیرگذار باشند، من را به جلو می برد. برای همین من از نرم افزارهایی که به درد بازار مصرف مردم می خودر و این فکر که قادر باشی یک کار خوب انجام بدهی، انگیزه می گرفتم.